Ülkede bir yanda soruşturma öte yanda yargılamalar at başı sürüyor… Bu siyasetin elinde şu anda üç tane ucu açık ana soruşturma var. Ucu açık soruşturma demek, hiç bitmeyen demektir. Biz buna çuval diyoruz. Terörle mücadele görüntüsü altında açılmış, hiç kapanmayan üç çuval.
Bu siyaset, ülkemizdeki ceza adalet sistemini manipüle ederek hedef seçtiği her kurum kuruluş ve kişileri bu çuvala atabiliyor. Bu çuval, örgüt denilerek açılmış olan davalardır; kod Ergenekon, PKK ve FETÖ. İlki kumpas olduğu halde ama -ne acıdır ki- yargı süreci hala devam ediyor, yani ucu açık.
İşin en ağır trajedisi ise…
Bugün bu ülkede ne Fetö’ye ne de PKK terör örgütüne karşı açılmış bir çatı dava olmayışıdır. Evet, yanlış duymadınız. Doğrudur bu iki örgüte karşı açılmış bir çatı dava yoktur. Görüyorsunuz işte asker ayrı yargılanıyor, sivil ayrı yargılanıyor. Üstelik yargılanan asker de her ilde ayrı ayrı yargılanıyor. Memleketin en akıllısı siz olsanız da, bu davalar arasındaki bağlantıyı kurmanız mümkün değil! Çünkü yargılamalar kişiler üzerinden gidiyor, örgüt üzerinden gitmiyor. Her kişi işlediği iddia edilen suçtan tek başına yargılanıyor, örgüt olarak değil!
Hep birlikte görüyoruz işte Boydaklar ayrı yargılanıyor, imamlar ayrı, F Tipi ayrı. Hepsi bir çatı altında toplanmadan ve birbirileri arasındaki bağ ortaya çıkarılmadan bu örgütün ne olduğunu çözülebilir mi? Kaldı ki bile bile bu yargılama usulünü seçtiklerine göre, büyük resmin belki de görülmesi istenmiyor.
Ama iş Türk Ordusuna gelince, böyle yapmamışlardı. Kod Ergenekon demişler, tüm asker ve sivil kişileri Silivri’ye göndermişlerdi. Tek bir çatı dava altında hepsini yargılamışlardı.
Peki bu Fetö için, bu PKK için tıpkısının aynısı neden yapılmadı ki?
Öte yanda, PKK terör örgütü hakkında açılmış bir dava bile yok, dedim. Doğrudur. Bugüne kadar açılmış olan davaların hepsi kişilere yönelik bireysel suçlar, bireyler yargılanıyor ama örgüt tüm ayaklarıyla birlikte yargılanmıyor.
Allah aşkına örgütbaşı Öcalan nasıl yargılandı?
Bir tek kendisi yargılandı. Bir tek ona ceza verildi, örgüte değil! Böylece gözlerine perde çekilen toplum bir bütün halinde ne Fetö’yü görebildi ne de PKK’yı.
Bu madalyonun bir yüzü, bir de öbür yüzü var…
Nasıl ki bir zamanlar Kod Ergenekon kumpas soruşturmasını eleştirenler ‘Ergenekoncu’ denilerek takibata maruz kaldıysa, şimdi bırakın eleştirmeyi, ‘niye engellenmedi bu kalkışma, neden zamanında gereken tedbirler alınmadı’ diyerek vakayı sorgulayan düşünceler bile soruşturmaya uğrayabiliyor. Daha ötesi hep aynı medya üzerinden hedef gösterilebiliyor.
Diyeceğim o ki Fetö’nün askeri kanadı denilerek açılan bu yüzlerce davalar birleştirilmeden, asker sivil ne olursa olsun hepsi tek bir örgüt çatısı altında toplanmadan, bu ülkede hiç kimse 15 Temmuz’da ne olduğunu bilemez. Bu hem bir trajedidir hem de bize silahlı ayağın Türkiye’deki siyasi ayak tarafından nasıl himaye gördüğünü ortaya çıkaran güçlü bir kanıttır.
Ama istenirse çözülür, bu işler çözülür.
Erdal Sarızeybek
Araştırmacı Yazar
